Ik liep met kleinkinderen in de bossen en op de hei in Drenthe (het had overal kunnen zijn) en we zaten in onze " oer "
Het was in het nu niet relevant hoe de bomen en planten heetten, of de geiten en runderen nu respectievelijk landgeiten of Schotse Hooglanders waren, hoe de torren heetten waren we even vergeten evenals waar de stenen,die wij vonden vandaan kwamen: wij namen daardoor ieder wezen zo zuiver mogelijk waar. We voelden ons heelal. Er was geen afgescheidenheid.
Jaren geleden was ik voor mijn werk in het Midden-Oosten en ik herinner mij de momenten in Abu Dhabi en Yanbu dat ik samen met een aantal arabische mannen tijdens de nacht in de woestijn zat.Wij begrepen zonder elkaars naam, godsdienst en taal te kennen. We voelden ons heelal . Er was geen afgescheidenheid.
Ik maakte jarenlang wandelingen door een bos en al lopende probeerde ik dan de flora en de fauna te benoemen.Het gebrek aan kennis ergerde mij waardoor veel van de schoonheid mij ontging en als mij al een naam te binnenschoot riep dat soms , geconditioneerd als ik was , negatieve emoties op die mijn beleving vertroebelde.
Tot op het moment dat ik besloot alle namen te laten varen en volledig blanco door het bos te wandelen. Vanaf dat moment voelde ik mij heelal. Er was geen afgescheidenheid.
VOEL JE HEELAL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten