woensdag 5 september 2007

Reukstoornissen



Reukstoornissen hebben grote gevolgen voor ons sociale leven. Het geeft onzekerheid over hoe het lichaam en de kleding ruikt en er kan minder genoten worden van de geuren om ons heen.




En natuurlijk hebben reukstoornissen ook psychologische gevolgen. Geurprikkels kunnen herinneringen oproepen met gebeurtenissen of personen van vroeger. Geuren zijn in staat de hypothalamus en de hypofyse te activeren waardoor functies zoals de eetlust worden gestimuleerd.

Reukstoornissen kunnen worden veroorzaakt door mechanische of sensorisch neurale problemen.

Mechanische problemen: obstructie van de luchtweg (verstopte neus), veroorzaakt door allergieën , infecties en ziekten of poliepen. Het zorgt ervoor dat de geurstoffen minder goed of niet meer bij het reukepitheel kunnen komen.

Sensorisch neurale problemen: aandoeningen aan de reukcellen, het reukepitheel, de reukzenuw en het bijbehorende hersendeel. Sensorisch neurale oorzaken kunnen worden verdeeld in de groepen: aangeboren afwijkingen, chemische stoffen, infecties/ziekten, trauma/verwondingen en ouderdom.

Samenvattend kun je een drietal blokkades in de " reukweg " tegenkomen t.w.:

-de afwezigheid van actieve genen die coderen voor geurreceptoren, m.a.w. de primaire 'geurontvangers' zijn afwezig;

-storing van de transductie van het geursignaal, m.a.w. de geur wordt wel primair ontvangen maar het signaal wordt niet doorgegeven naar hoger gelegen hersendelen;

-de onmogelijkheid om het ontvangen en doorgegeven geursignaal te verwerken, m.a.w. de waarnemer mist 'hersennetwerken', die de signalen bewerken en omzetten in een antwoord (respons).

Een reukstoornis kan, vaak zonder we ons dat bewust zijn, voor een vervlakking van ons leven zorgen.

Er wordt nog weinig onderzoek gedaan naar de beleving van reukstoornissen door mensen. Toch kunnen dergelijke onderzoeken helpen om de kennis over reukstoornissen en over de impact van deze stoornissen op het welzijn en de kwaliteit van leven van mensen te vergroten.

Met deze kennis kunnen in de toekomst diagnostische instrumenten worden ontwikkeld, die gericht zijn op het opsporen van emotionele en praktische welzijnsproblemen bij mensen met reukstoornissen. Daarnaast kan deze kennis helpen om mensen, die een reukstoornis oplopen, te behandelen of beter met hun stoornis te leren omgaan.







Geen opmerkingen: