Ik zat jaren geleden in mijn eentje in een gerenommeerde geurstudio achter een geurorgeltje uit liefhebberij een niet onverdienstelijk parfummetje te maken.
Overprikkeld geraakt door de vele synthetische geurtjes die mijn neus waren gepasseerd vroeg ik aan de houdster van de studio, die voorovergebogen nieuwsgierig en gedienstig volgde wat ik aan het componeren was, of ik even aan haar hals mocht ruiken.
Ik rook ter hoogte van haar halsslagader een heerlijke mengeling van licht zweet en bereidwilligheid en zei spontaan ” je ruikt heerlijk ” . “ Maar ik heb helemaal niets op ”, zei ze geschrokken alsof ze zich betrapt voelde , waarop ik antwoordde: “ daarom juist. ”
Het parfummetje, dat ik “ Scent of Air ” doopte, heb ik nog afgemaakt en meegenomen maar toen ik, op verzoek van de studiohoudster, de receptuur aan haar gaf wist ik al voor mijzelf: er gaat niets boven natuurlijke geuren, zoals onze lichaamseigen geur .
Ik besefte dat wij van onszelf geuren en kleuren en maakte een ommekeer die het begin werd van een boeiende ontdekkingsreis naar mijzelf.
Het maken van een goed geurtje achter een orgeltje blijft een boeiende bezigheid waarvoor je veel kennis en geurgevoel nodig hebt.
TIP Je kunt, wanneer je door een gezonde lijfstijl lekker van jezelf ruikt, een parfummetje van je eigen lichaamsgeur (laten) maken.
Met de koud vet enfleurage methode, dezelfde techniek waarmee men vroeger de absolue van tere bloemblaadjes won, is dat mogelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten